شمال نيوز: هر ساله همزمان با آغاز عمليات راهداري در زمستان هفته ي گرامي داشت راهداري و تقدير از خدمات راهداران برگزار مي شود .تلاش راهداران كه صادقانه در سرما و برف و بوران شديد زمستاني خالصانه خدمت مي كنند ، قابل تقدير است چه آنكه برخي از آنها جان خود را در اين راه مقدس كه سلامت و ايمني مردم است هديه مي كنند ، از جمله اين زحمتكشان موسي رحيمي مدير پيشين راهداران استان بود.تردد در راه هاي شرق استان فرصتي بود كه خبرنگار شمال نيوز پاي درد دل يكي از دوستان سال هاي گذشته خود كه امروز لباس راهداري بر تن كرده بنشيند.برخي از كلماتي كه به زبان آورد ما را بر آن داشت تا انتقال دهنده ي بعضي دغدغه هاي راهداران عزيز مازندران باشيم .

حقوق حداقلي با 4 سر عايله:
راهدار از دريافت حداقل بر اساس قوانين كار مي گويد." تقريبا" از اول سال اضافه كارمون رو قطع كردن ، با 4 سر عايله ماهي چارصد تومن جلو دست زن و بچه ميذارم خجالت مي كشم ولي چاره چيه بعد اين همه سال كجا مي تونم برم.ميگن بعضي ها تو همين اوضا احوال پولايي مي گيرن، به گردن خودشون"

تبعيض، خدا جاي حق نشسته
راهدار در ادامه صحبت هايش از برخي تفاوت ها و تبعيض در برخورد هاي مديريتي مي گويد.از بي عدالتي در امتياز هايي مانند مسكن ، اشتغال وابستگان و وام هاي خارج از سهميه و پرداخت ها.
" خدا مي دونه راه رو سفيد كدم از بس رفتم دفتر مدير و رييس تا بتونم يكي از دخترامو مشغول به كار كنم ، همش ميگن نه نميشه نمي تونيم . از اون طرف مي بينيم ده تا بيستا از فاميلاشون رو مي ذارن سر كار هاي بي ربط.من نمي گم فاميلاي خودشونو زناشون رو نيارن ولي ما هم غرور داريم .انسانيم"

حرفاي راهدار از غرور و انسان بودن خيلي برايم عذاب آور مي شود .او ادعا مي كند نزديك به چند ده نفر در طي ارتباطات غير متعارف وارد مجموعه شدند.به بيان شيرين مازندراني مي گويد:"نا اتا هر سره 5 تا ، كيجا ريكا ،داماد ، خاخر ،برار..."
ديگر تحمل حرف ها و صحبت هاي راهدار سخت است . عذاب آور است."خونه سازماني رو ببين به كيا ميدن همشون خونه دارن حالا ماي بدبخت همش تو نوبتيم يه ملايي گفته پسر جان شك نكن نمازشون قبول نيست آگه خونه دارن و اونجان".درد دل هاي راهدار كه تمام نشده كه خودش مي گويد "اشكال نداره دنيا محل گذره من از كسي گله ندارم "بنده ي خدا دوستم از اينكه كسي به دنبال نام ونشان او باشد در ترس است و من به او قول مي دهم ،"قول شرف".

راه ها رو باز نگه مي داريم
راهدار حرف هاي خودش را با اين جملات تمام مي كند: مثل مرد من و دوستام اينجا وايساديم تا مردم راحت باشن ، برف و سرما برامون كه چيزي نيست اين حداقل كار ما برا مردم ، مردم هم دعا گو هستن.ما كجا و شهدا كجا ، ما كجا و رزمنده ها كجا"
از راهدار جدا مي شوم و اميدوارم متوليان امور دنبال رفع مشكل باشند تا بدانند چه كسي اين صحبت ها را بيان داشته يا سراغي از خبرنگارها و تهديد آن ها مثل گذشته داشته باشند. . مردم ولي نعمت ما هستند و راهدارها عضو زحمت كش جامعه.